വീണ്ടും എഴുതിത്തുടങ്ങുകയാണ്....

കഴിഞ്ഞുപോയ എത്രയോ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം !

അക്ഷരങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള ഒളിച്ചോടൽ

അസാധ്യമാണെന്ന തിരിച്ചറിവുണ്ടായിരിക്കുന്നു.

സ്പന്ദനങ്ങളായ് തൊട്ടറിയുന്ന ' ആ അദൃശ്യത`

എന്റെ വിരലുകൾ ചലിപ്പിക്കുംപോലെ -----

ഓരോ കണ്ണീരും അമ്മയുടെ പാദങ്ങളിലേക്ക് .....

അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞ ഓരോ ചെറിയ സന്തോഷങ്ങളും

ആ കൈക്കുമ്പിളിലേക്ക്...

ആ അദൃശ്യതയാണ് ഇന്നും എനിക്ക് ചായാവുന്ന

മടിത്തട്ട് ............

ഞാനെന്ന സത്യവും 

എന്റെ കൂട്ടും... എന്റെ വഴികാട്ടിയും !!!